Men o men, het lijkt een eeuwigheid geleden dat ik hierover schreef en dat is ook zo.
Een drukke periode volgde waardoor ik geen tijd had om iets te schrijven op mijn blog.
Vandaar dit bericht met de stand van zaken.
MZA.
Manon Zonder Alcohol. Weet u dat nog?
Nadat ik terug kwam uit het mooie Rhodos besloot ik minstens een maand zonder alcohol door het leven te gaan. Ik dacht dat het appeltje-eitje zou worden en het is me ook best goed afgegaan.
De eerste week was het lastig. Ik had elke dag wel een ding (lees excuus) om iets te vieren. Daar moest op gedronken worden (hi-ha-ho). Maar dat ging niet. En dronk ik keurig een prikwatertje.
En eigenlijk is dat vijf weken zo gegaan. Geen druppel, geen slokje, helemaal niets.
Na vijf weken vond ik mezelf een bikkel en heb ik op een vrijdagavond weer een eerste biertje gedronken. Ik kan u vertellen, dat smaakte voor geen meter. Haha!
Nu is het niet zo dat ik weer drink als daarvoor. Ik hou het voornamelijk in het weekend en dat is een haalbaar doel om toch ook te blijven genieten van een glaasje MDA. (Manon Drinkt Alcohol - sjing sjing)
Nieuw huid, nieuw leven.
Het is ook zo'n vijf weken geleden dat ik bij Meneer Derma ben langs geweest.
Er heeft inmiddels een tweede date plaats gevonden met de nodige nieuwe instructie om te blijven smeren.
Volgens de bijsluiter zou er pas na vier weken verbetering op kunnen/moeten treden en ik denk dat de bijsluiter gelijk gaat krijgen.
Mijn kin gaat door een helse periode en ik heb er bijna straatvrees aan over gehouden. Mensen, kinderen wat heb ik hier veel voor over.
Ik zal de details achterwege laten, want ik denk dat jullie zullen begrijpen dat mijn acné zeer erg was, al hoop ik dat de uitbarstingen nu klaar zijn.
Mijn nieuwe huid is er dus nog niet helemaal, mijn nieuwe leven moet ook nog beginnen.
Juf Manon is begonnen.
En juf Manon is nog steeds bezig. Ik begin me steeds meer thuis te voelen in mijn groep 7/8.
Naast juf Sushi vinden ze iedere week wel iets anders 'cool' aan me. Ze kopen dezelfde sneakers, vlechten hun haar op dezelfde manier en willen allemaal rode nagellak en gekleurde oogschaduw.
Toch frappant aan alles, is dat ze me niet afkeuren op mijn 'nieuw huid, nieuw leven'. Terwijl ik mezelf probeer te verschuilen achter de gels van meneer Derma, lijkt het mijn 7/8 niets uit te maken dat ik er zo bij loop. Mijn leerlingen vinden alles leuk en we zijn nog maar net begonnen.
Ja mensen, vijf weken na de zomervakantie en ik heb het gevoel alsof ik al een heel jaar bezig ben.
Soms vergeet ik een beetje te genieten van de dingen die lukken. En vergeet ik dat ik ook wel een beetje trots mag zijn op de dingen die goed gaan.
Dus het volgende bericht moet iets positiefs zijn met een succes als verhaal.
Joe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten