Het nieuwe schooljaar is nu twee weken bezig en dat betekent dat er een nieuwe stageperiode aanbreekt.
Als juf-in-wording is stage lopen en wekelijke bezigheid om de kneepjes van het vak eigen te maken.
Mijn voorkeur is uitgegaan naar de bovenbouw en hierdoor ben ik in een groep 7/8 geplaatst.
En ieder jaar weer weet ik wat ik van een eerste dag kan verwachten. Toch sta ik 's ochtends op met lood in de schoenen, een kriebel in mijn buik en een beetje zenuwachtig gevoel.
Vanochtend vertrok ik in goede moed richting mijn nieuwe groep. Ik fietste sinds jaren weer de route die ik ook altijd fietste als ik naar mijn middelbare school ging.
En na die zes jaar is er helemaal niets veranderd onderweg. Ik kreeg er wel een euforisch gevoel bij. Want het leek even of ik weer naar de brugklas fietste en een onbezorgd leven had.
Aangekomen bij mijn nieuwe stageschool vond ik in één keer wandelen de juiste klas en werd ik ontvangen door mijn woensdag mentor.
Na een voorleesronde, wilden mijn nieuwe leerlingen mij wel beter leren kennen. Een voorstelronde hadden ze dus wel tegoed van me. Nadat ik het één en ander over mezelf had verteld, gewoon de algemene dingen wie ik ben en wat ik kom doen, kwamen de puber-ik-wil-alles-weten-vragen.
"Heeft u broers en zussen?" (nog een normale beschaafde vraag) "Ja, een tweelingzus en jonger broertje."
"Heeft u huisdieren?" - "Ook een ja. Een oude hond van 10." - "Hoe heet de hond?" - "Lara." - "Dus het is een jongen?" Grrr.. nee. Ze zijn pas twee weken weer op school he, voordeel van de twijfel.
Volgende vraag: "Heeft u een vriendje?" (nu gaan ze komen) "Kan ik kort over zijn: Ja. En meer zeg ik daar niet over." (Alle vingers de lucht in...)
"Bent u getrouwd?" Op zo'n moment trek ik het liefst een pistool om de hele boel om ver te knallen. Pubers okee, kinderen okee, maar ze moeten inmiddels weten dat stagiaires niet getrouwd zijn en al helemaal geen kinderen hebben. Ik geef beschaafd antwoord: "Nee, niet getrouwd en ook geen kinderen."
"Heeft u hobby's?" Kut, die vraag wordt altijd door de wat pientere en intelligente kinderen gesteld. Wat moet ik hier nu weer op antwoorden? Ik heb geen hobby's, maar dat komt ook zo knullig over. Alsof ik een heel zwaar leven heb met alleen maar school, stage en werken. (heb ik ook) En om mijn puberende 7/8 op te biechten dat ik me elk weekend ter pletter zuip is ook zo wat. Want doe ik niet meer. Kan ik wel een voorbeeld mee geven. Maar MZA is meteen zo hoog gegooid. Ik antwoord: "Mijn hobby's? Goeie vraag! Tsja, ik doe aan hardlopen en wandel met mijn hond natuurlijk. Daarnaast werk ik in mijn vrije uren tussen school, maar dat is dan weer geen hobby. Ik spreek graag af met vriendinnen en mijn vriendje en verder relax en chill ik net zoals anderen. Gewoon, achter de computer, of laptop."
De gemiddelde beelddenker illustreert nu een zeer relaxte juf Manon, onderuit gezakt op een stoel voor de tv of computer. Ze moesten eens weten.
De aller laatste vraag want anders wordt het me te heet onder de voeten: "Wat voor eten eet u het liefst?" Och, een aanspreekpunt met 'u', ik word oud. Ik hoefde er geen seconde over na te denken en floepte het er iets te snel en te enthousiast uit. "Dan ga ik zeker voor sushi, ken je dat?"
"Ha! Ja dat ken ik zeker. Dan noemen we je vanaf nu juf Sushi!"
En bedankt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten