Ik moet verhuizen. Het onvermijdelijke is gebeurd. Ik moet mijn appartement uit en ben met de zoektocht naar een nieuw huis begonnen. Terwijl de huizenmarkt zijn toppunt heeft bereikt, lijkt het erop dat die van mij niet dieper kan.
Na twee jaar in dit huis te hebben gewoond, weet ik sinds twee maanden dat het is verkocht en ik eruit moet. Dat het toch zo snel zou gaan, zag ik niet aan komen en nu is de paniek om te verhuizen compleet.
"Ach, je vindt zo wel wat. Je hebt immers drie maanden"
Ik keek zo nu en dan heus wel rond naar huizen. Heb er werk van gemaakt om zelfs te kunnen kopen. Maar om dat nu ook in de praktijk allemaal waar te maken, is een regelrechte ramp.
'Ach, je vindt zo wel wat. Je hebt immers drie maanden'. Dat is natuurlijk ook wel zo. Los van het feit of ik een appartement koop of huur. Ik heb drie maanden om mogelijk wat anders te vinden.
Twee maanden later, vijftig bezichtigingen later, honderd telefoontjes later, tien teleurstellingen door overbieden later, ben ik er over uit dat het gekkenhuis is op de huizenmarkt.
En over het aanbod durf ik niet eens uitspraken te doen, want aanbod is er weinig.
Ik heb inmiddels een tienrittenkaart op Funda en struin elke dag alle makelaars af in de hoop dat er iets tussen zit.
"Je moet minimaal tienduizend meer bieden dan de vraagprijs"
Ik geef toe dat ik heus wel kritisch ben in het aannemen van een woning. Als het straks zes weken zomervakantie is, kan ik niet opgehokt in een kamertje van drie bij twee zitten. Waarbij ik me ook nog eens scheel betaal aan huur en mijn spullen niet kwijt kan.
Het bezichtigen van appartementen die in de verkoop staan, is ook niet vanzelfsprekend. Soms is er zoveel aanvraag voor een bezichtiging dat ik er niet tussen kom. Of er lopen vijftig man tijdens een open huis aan alle deuren en kastjes te trekken. En dan heb ik het nog niet gehad over het inschrijven en bieden als ik besluit het erop te wagen omdat het appartement 'echt geschikt is voor mij'.
Je moet minimaal tienduizend meer bieden dan de vraagprijs willen ze überhaupt je mailtje of inschrijfformulier openen.
"We hebben hem al verhuurd/verkocht en je doet voldoet niet aan de inkomenseis. Helaas"
De meest gehoorde uitspraak van de afgelopen twee maanden: 'We hebben hem al verhuurd/verkocht en je voldoet niet aan de inkomenseis. Helaas". Sta ik ergens in een hoekje mijn tranen te bedwingen omdat ze mijn voicemail op het laatste moment hebben ingesproken. Ik weet niet wat verhuurbedrijven denken? Dat ik tonnen verdien in het onderwijs en viermaal de huur vooruit kan betalen? Nu snap ik dat veel jonge starters noodgedwongen weer thuis moeten gaan wonen omdat ze niet aan de inkomenseis voldoen. Zelfs garant staan of vertellen dat je nu particulier de helft van je salaris aan huur betaalt, maakt ze niks uit.
Het zal heus wel gebeuren dat mijn droomappartement op Funda verschijnt, ik de helft van mijn salaris weer mag inleveren om te kunnen huren en ik blijheid/vrijheid op mezelf kan blijven wonen.
Maar tot die tijd: is de huizenmarkt helemaal kuweezy!
Manon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten