Insta Life #4

De laatste Insta Life is kort geleden geweest, maar het plaatsen van een blog heeft wat langer op zich laten wachten. Mijn laatste post ging over de laatste dagen van mijn stage en verblijf op Curaçao. Inmiddels ben ik anderhalve week op Nederlandse bodem en heb ik veel meer tijd en genoeg internet om meer te Instagrammen dan voorheen. Hier een kleine greep van de afgelopen maand.

Uit eten op Curaçao.

De laatste drie weken kwam mijn liefde naar Curaçao om daar samen vakantie te vieren. Deze foto was het uitzicht dat we hadden bij het restaurant de Gouverneur. Het geeft zicht op Punda en de pondjesbrug. We hebben gedurende de drie weken veel heerlijke restaurantjes bezocht en gegeten bij zonsondergang.

Mijn Lara missen.

Ik kreeg geregeld foto's toegestuurd van mijn hond. Ik miste haar het meest gedurende mijn afwezigheid de afgelopen vijf maanden. Bij thuiskomst wist ze niet of ze naar me toe moest komen of afstand moest bewaren. Na anderhalve week moet ze nog steeds aan me wennen. Ze blijft mijn kleine kontknuffelaar.

Verjaardagsontbijt.

Op 24 mei werd ik samen met mijn tweelingzus 25 jaar. Zij werd Curaçaose tijd zes uur eerder 25. Ik was met zowel de Nederlandse als Curaçaose tijd zo'n dertig uur jarig hihi. Mijn liefde verraste me met een gaaf cadeau en een champagne ontbijt met croissantjes, gekookt eitje, watermeloen en heel veel liefde. In november gaan we samen naar de musical Soldaat van Oranje. Nu al zin in!

Zwemmen met dolfijnen.

Wat een ontzettend gave ervaring. Ik heb het zwemmen met dolfijnen uitgesteld tot ik het samen met mijn vriend kon doen. In de laatste week hebben we het waar gemaakt. Dolfijnen voelen heel apart. Heel glad en zacht tegelijk. Ze bleven bij ons zwemmen en met duikbrillen hebben we nog met ze gedoken. Op deze foto gaven ze ons een kus. Echt een bijzondere ervaring. Ik werd ook heel rustig en ontspannen tijdens het zwemmen. Ze hebben dus echt een rustgevende werking op mensen.

Thuiskomst en sushi.

Mijn terugvlucht was op 31 mei. 1 juni kwam ik om zeven uur 's ochtends aan in Nederland. En wat had ik het koud toen! Op Schiphol stond mijn familie, schoonfamilie en mijn beste vriendinnetje. 's Middags vierden ik samen met mijn tweelingzus meteen onze vijfentwintigste verjaardag met een barbecue. Heerlijk gegeten met familie en vrienden. Uiteraard hebben we ook meteen een toast gedaan op mijn thuiskomst. De volgende dag, nadat ik ruim veertien uur had geslapen, heb ik mijn gezin uitgenodigd te gaan wokken bij 22 High. Ik snakte al maanden naar echte sushi en heb me helemaal vol gegeten daar. Ja, sushi en erwtensoep heb ik echt gemist.

Quality time.

Bij thuiskomst had ik drie dagen vrij. Ik kan met alle geluk weer terecht bij mijn bijbaan en kan daar voorlopig broodjes smeren. Ik heb geen school meer (hoop ik) en dus vakantie. Na twee lange dagen werken, nam mijn liefde me mee op date. In het tapas restaurant waar we twaalfhonderd dagen geleden onze eerste echte date hadden, smikkelden we van al het lekkers en dronken een roseetje op de warme zomeravond.

Familiedag.

Elk jaar op tweede Pinksterdag is het familiedag. Ik weet niet beter of tweede Pinksterdag gaan we een dagje uit. Het is altijd een verrassing wat we gaan doen. Dit jaar moesten we op de fiets komen. Een hilarische foto puzzeltocht was het eerste uitje. Foto's appen als opdracht en kilometers fietsen door Amersfoort. Na een typische familielunch: frikandellen en kroketten, zijn we naar het centrum van Amersfoort gefietst waar we de Lieve Vrouwentoren hebben beklommen en in TukTuks door het centrum zijn gereden. Onwijs leuke ervaring om toerist te zijn in mijn eigen stad. Als afsluiting een heerlijke barbecue.

Wennen en genieten.

Deze foto is genomen op het strand van Cas Abou. Ik heb op de laatste dag mijn Marnix school t-shirt daar achtergelaten om mijn Pabo tijd achter me te laten. Vrijdag krijg ik te horen of ik op gesprek mag komen om af te studeren. In de tussentijd smeer ik broodjes en geniet ik van de vrijheid die ik heb. Even geen stress of zorgen dat schoolwerk af moet. Genieten met familie en vrienden van mooie zomerdagen- en avonden. Ik mis Curaçao elke dag nog. Vooral de zon en het relaxte leven dat aanwezig was daar. Een Amstel Bright en met blote voeten in het zand avonden lang dansen. Maar met al mijn nieuwe bagage wil ik ook weer verder met mijn leven hier. Het zal tijd nodig hebben, en er is niemand die mij de ervaring nog af kan pakken.

Manon