Vier maanden geleden begon mijn avontuur op Curaçao. Geen idee wat me te wachten stond en waar ik nu op dit moment zou zijn. De eerste maand was het overleven. De laatste maand is vakantie vieren en terug naar Nederland. Het einde komt in zicht en eindelijk komt mijn liefde me opzoeken na vier maanden.
.jpg)
Het voelt raar om de laatste drie weken in te gaan dit weekend. Mijn liefde ga ik morgen na vier maanden ophalen van het vliegveld en ik ben er best nerveus voor. Samen gaan we nog vakantie houden op het eiland en laat ik hem alles zien wat ik heb gedaan de afgelopen tijd. Het is fijn. Na vier maanden niet meer via Skype praten maar weer in het echt. Het wordt een lange knuffeltijd morgen bij de uitgang van het vliegveld.
.jpg)
Ondanks dat het einde van op mezelf wonen, niks moet alles mag en niemand die op me let er morgen toch echt is. Is het fijn om iemand bij me te hebben die me kan laten wennen aan het normale leven. Normaal vakantie vieren op het witte strand onder de zon en palmbomen. Ik ga de feesttijd achter me laten en terug naar Nederland waar ik weer ga werken en verder ga. Ook dat voelt raar en ik heb er geen verklaring voor. Toch kan ik zeggen dat het goed is zo. Deze tijd was fantastisch, wordt nog fantastisch en blijft fantastisch.
En er is niemand die me dat nog kan afnemen.
Wat ik de afgelopen vier maanden heb geleerd, is dat ik meer aan mezelf moet denken. Ik moet meer genieten van de kleine dingen die er zijn. Ik ben beter voor mezelf opgekomen en heb zoveel mogelijk commentaar en negativiteit van anderen naast me neer gelegd. Het draait ten slotte om mijn ervaring hier en niet om dat van een ander. Ik heb mijn leuke momenten en ervaring gedeeld via mijn blog. Dit is het laatste blogje vanuit Curaçao. Bij de volgende blog ik weer vanuit Nederland. Een beetje tranen van geluk dat ik morgen mijn liefde weer ga zien, maar ook een beetje tranen voor mijn fantastische tijd die ik morgen achter me laat. AYO.
Manon
genieten genieten
BeantwoordenVerwijderengr pappa Fred