Curaçao baby! #7 Stage en meer

Het stagelopen is hier erg 'back to basic'. Geen enkele vorm van digitaal materiaal of ict voorziening. Ik heb datgene waar ik ooit het onderwijs voor ben ingegaan: een krijtbord!

Afgelopen week ben ik begonnen met meer lessen geven en het meedraaien in groep zeven. Mijn mentor heeft in Nederland de Pabo afgerond en ziet mij niet als stagiaire, maar als collega.

Ze geeft me alle vrijheid om lessen te geven in de groep en de leerlingen op verschillende manieren te benaderen. Maar de mentaliteit en het pedagogisch klimaat ligt hier heel anders.

De leerlingen worden soms aangesproken alsof ze heel dom zijn. Ze worden hard aangepakt. Vooral in de eerste week vond ik dit maar vreemd. Als ik in Nederland een leerling zo zou aanspreken, heb ik ouders op mijn dak. Mijn mentor heeft me verteld dat ze de leerlingen wel zo moet aanspreken omdat ze de leerstof te letterlijk nemen en niet zelf nadenken. Soms moeten we dan tegen ze schreeuwen en preken zodat ze dat weer even weten. Goed, schreeuwen en preken doe ik niet.

Ik merk wel dat de Nederlandse taal echt een tweede, soms wel derde taal is voor de leerlingen. Ik gaf een taalles waarin ze een opstel met alinea's moesten schrijven. Samen met de klas heb ik een mindmap gemaakt, hebben we moeilijke woorden in het woordenboek opgezocht en daarna moesten ze een opstel over het bezoek aan de huisarts schrijven. Ik denk dat het maar twintig van de dertig leerlingen is gelukt, want Nederlandse zinnen schrijven vinden ze lastig. Het is een omschakeling.

Daarnaast kennen ze hier geen handelingsplannen of differentiatie in werkvormen en groepjes. Ik merk dat ik al snel de leerlingen vergeet die het niet bij kunnen benen. In Nederland had ik een combi 6/7 en daar lag het tempo hoog. Twee lessen in een uur en door naar de volgende. Hier heb ik ongeveer veertig minuten voor één les en daarin moet alles gebeuren. Ergens geeft het me rust dat ik niet van hot naar her hoef te lopen om alle leerlingen individueel aandacht te geven. Aan de andere kant gaat er veel leertijd verloren voor leerlingen die niet op niveau zijn. Toch is mijn mening inmiddels gevormd: Nederland draait helemaal door met het huidige onderwijs systeem!!!

Stage is dus een zeer gave ervaring die ik niet had willen missen. Ik voel me weer helemaal juf nu ik meer voor de klas sta hier.

De drie ochtenden stage - ja, ja, van half acht tot kwart voor één - vliegen voorbij. Deze week was dat maandag tot en met woensdag en dat betekent dat het nu weekend is. Weekend tot en met maandag dit keer. Volgende week begin ik een dag eerder zodat ik een teamvergadering kan bijwonen. Met als onderwerp het Leerlingvolgsysteem. Wie weet komt daar nog wat nieuws uit voort.

Ik had het over weekend: vijf dagen welteverstaan. Vanmiddag gaan we relaxen op het strand. Even het hoofd leegmaken en het bruine kleurtje bijwerken. Tussendoor werk ik veel aan mijn schoolopdrachten, daar heb ik nu mooi even de tijd voor. 

Maandag staat de verhuizing gepland! Vandaar het fanatieke werk voor school nu en de uitstapjes naar het strand om even uit dit huis weg te zijn. Maandag ben ik dus weer live vanuit het nieuwe huis en zal dan wat foto's plaatsen van het nieuwe stulpje. De Wifi is hier inmiddels weer gemaakt, dus de laatste dagen kan ik in ieder geval contact leggen met thuis en bronnen zoeken op het net. Hoe afhankelijk we tegenwoordig wel niet zijn van verbinding hebben?? Al met al dus een bewogen weekje gehad waarin veel nieuwe ervaringen zijn opgedaan en stappen zijn gemaakt.

Ik ben al bijna een maand op het eiland, maar het voelt als een week. En als een vakantie. Ik heb een appartement gevonden voor Ruben en mij waar we in mei naartoe kunnen, dus ik kan met een gerust hart verder genieten. En het fijne nieuws dat Talitha over een week of vier al komt is fijn. Ik kijk ernaar uit.

Voor nu ga ik genieten van mijn weekend en de laatste doorbrengen in dit huis. Tot vanuit mijn nieuwe stulpje maandag!

Manon