Curaçao baby! #6 Levensles

Het is even geleden dat ik een blog heb geschreven door allerlei bezigheden die zich de afgelopen twee weken hebben afgespeeld. Ik zal jullie niet met alles vermoeien, maar een kleine update geven waar jullie het even tot volgende week mee moeten doen.

Stage.
Vorige week maandag (alweer!) ben ik voor het eerst drie dagen naar stage gegaan. Nou, drie dagen? Drie ochtenden eigenlijk. De lesuren zijn hetzelfde als drie Nederlandse dagen in het onderwijs.
Om zes uur gaat de wekker en ik wen daar na twee weken nog steeds niet aan. Rond een uurtje of zeven reed ik samen met Romy naar onze stageschool op tien minuten afstand. De eerste dag waren de indrukken overweldigend. Kort samengevat duurde één les veertig minuten, dan ging er een bel en begon er een volgende les. Alle lessen worden in het Nederlands gegeven, behalve Papiaments, Engels en Spaans. De eerste drie dagen vlogen om en daarna had ik zes dagen vrij. Want de week erop heb ik stage op woensdag, donderdag en vrijdag. Zo maak ik alle dagen van de week mee in twee weken tijd. Het is goed te doen op deze manier. Stage van half acht tot kwart voor één en dan zit ik alweer in de auto om een middagje vrij tegemoet te gaan. Aanstaande maandag begin ik met lesgeven, een taal- en muziekles. Ik kijk ernaar uit.

Verhuizen.

Ondanks het doel om stage te lopen hier en de luxe werktijden, heb ik veel vrije tijd over. Zo'n vier en een halve dag. Sinds mijn aankomst heb ik aangegeven dat ik het hier wel volhoud in het stagehuis waar ik op dit moment nog verblijf. Maar ik heb ingezien dat ik in een betere en veiligere buurt kan wonen en de staat van dit stagehuis echt niet meer kan. Hier verder geen uitspraken over. Het komt erop neer dat Romy en ik vorige week in alle staten opzoek zijn gegaan naar nieuwe huisvesting en dit hebben we gevonden. Vorige week zijn we langs gegaan om alles te bezichtigen en het zag er allemaal keurig, schoon en onderhouden uit. Vanaf drie februari kunnen we over en kan ik nog drie maanden in alle rust genieten. In mijn huidige huis heb ik nog niet voor honderd procent kunnen genieten en ik ben maar één keer in mijn leven op Curaçao. Een weekje bikken en doorbijten en dan genieten met een beetje werken voor school. Hihi.

Geen contant.

Na een landelijke (héél landelijke) internetstoring is er helaas iets misgegaan met de verbinding in mijn huidige stagehuis. Ik heb geen constante wifi en daardoor weinig contact met thuis of via social media. In het stagehuis hiernaast is er onder de router wel een verbinding, dus ik ben iets gerust gesteld dat ik mogelijke mailtjes en schooldocumenten kan bijhouden. Maar optimaal is het niet. Nog een rede om te verhuizen omdat dit alles zorgt voor negativiteit in plaats van positiviteit. En ik vertik het om met mijn dure spullen in de lokale Mac Donalds of Starbucks te gaan zitten. En ja, hoe erg het ook is, tegenwoordig ben ik voor mijn schoolopdrachten om af te studeren afhankelijk van het internet. Daardoor blijft de stress opkomen en ligt school op een laag pitje. Maar ook het contact met thuis is minder geweest. Dat blijft jammer, maar hopelijk begrijpelijk dat ik dan soms maar kort iets laat horen en me probeer te vermaken.

Vermaak.

Want dit blogje wat inmiddels een flinke update is geworden moet niet alleen maar negatief zijn. Het positieve is, is dat ik heb geleerd om meteen actie te ondernemen en een nieuw onderkomen heb gezocht. Op stage mijn afstudeerkwaliteiten weer op kan gaan pakken en weer les kan gaan geven. Geringe verbinding heb en mogelijkheden heb om te kunnen werken en te kletsen met thuis. En alles boven alles: zon, zee, strand en koude drankjes. Nu het regenseizoen ten einde loopt, loopt de temperatuur dagelijks al snel op tot drieëndertig graden. In de plus he. Dus ik zoek verkoeling op het strand, met een Amstel Bright, drink met Romy een drankje in de clubs en helpen elkaar met het uitzoeken van documenten voor school en stage. Volgend weekend kunnen we écht zegevieren en gaan genieten. Genieten in een nieuw stagehuis, met nieuwe studenten die aankomen, EEN ZWEMBAD! om te relaxen na het werk en meer rust en minder zorgen dan ik nu nog heb. Want ik moet niet vergeten: ik zit hier al bijna een maand!

Tot volgende week! Ayo!

Manon