Het lijkt als de dag van gisteren dat ik de volgende woorden uitsprak: "Ik ben juf Manon en ik kom het hele jaar stage lopen en lesgeven in deze groep."
De leerlingen wilden alles van me weten en dat is ze gelukt. Na een fantastisch jaar neem ik morgen afscheid van mijn geweldige groep 7/8.
"Juf, maar ik wil helemaal niet dat u weg gaat." zei een leerling vanochtend bij binnenkomst.
Tsja, ik kan het ook niet helpen dat het er morgen al op zit. Een heel schooljaar stagelopen zit er morgen op en zij gaan nog ruim zes weken door.
Het lijkt oneerlijk, maar als derdejaars pabo studente volstrekt normaal.
"Dus u gaat alleen morgen nog lesgeven en met ons zijn?" Ja, alleen morgen nog en dan ga ik nog mee op schoolreisje volgende week en gaan we een dagje knallen met de musical in juli.
Een opgelucht gezicht, maar bij het naar huis gaan toch nog even door de gang roepen: "Tot morgen juf, op uw laatste dag." Ik verlaat morgen de wereld ook. Dat was ik even vergeten.
Ze zijn lief hoor, alle achtentwintig leerlingen uit mijn groep. Ze hebben me gevormd tot een juf die ik zou willen zijn. Ze hebben mijn lessen geaccepteerd en ik heb vooral hun geaccepteerd.
Ze hebben verhalen, vrolijkheid, verdriet, stress en gezelligheid met me gedeeld. Ze hebben zich overgegeven aan mijn experimentjes en ik heb hen daar de ruimte voor gegeven.
Morgen zal ik ze voor de laatste keer lastig vallen met mijn bumpertjes. Bumpertjes die ik tussen de lessen door eventjes met ze deed om daarna weer aan het werk te gaan.
"Gaan we de hele middag dan nog even ouderwets buitenspelen?" Nou, we zijn geen kleuters heren. Morgen mag je met een plakkertje op je hoofd Wie ben Ik spelen.
En eten we een ijsje om de laatste weken nog fris door te komen.
Niet alleen mijn leerlingen waren geweldig, het hele team was top. Inspirerende collega's die me vooral volwaardig hebben genomen. Een beetje kenner weet dat ik me pas volwaardig juf zal voelen als ik mijn diploma heb ondertekend. Mijn collega's hebben dat al gedaan zonder handtekening. Die hebben me meegenomen in de wereld van het onderwijs. Ze hebben me geholpen met organiseren, inspireren en bij een team horen. En ik kan je vertellen: dat heeft me goed gedaan. Mede door de collega's heb ik ervoor gekozen na de zomervakantie terug te komen om af te studeren.
Dus morgen neem ik een klein beetje afscheid. Afscheid van mijn fantastische groep en fantastische collega's.
Tijd om vakantie te vieren en te nemen. Maar, namens juf Sushi: I'll be back!
Manon
Follow my blog with Bloglovin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten