Droombaan gezocht #5 Besluit met gevolgen

Ik heb een voldoende gehaald voor mijn vebeterplan en algemene beoordeling als startend leerkracht. Nog voor het eind van het schooljaar wordt er gesproken over de nieuwe formatie voor het nieuwe jaar. Voor de niet leerkrachten: wie mag er wel en wie kan er niet blijven? Ik maak een eigen beslissing met de gevolgen die ik niet voor ogen had gezien.

Zo rond de meivakantie wordt onderwijzend personeel altijd wat zenuwachtig. Wie mag en kan er wel blijven? Wie zou er graag wat anders willen binnen de school of stichting? Hoeveel dagen blijven er beschikbaar? Het is niet vanzelfsprekend dat iedereen kan doen wat hij of zij al jaren doet binnen de school. Naast het feit dat ik nog steeds in beide groepen sta, nog steeds beoordelingen heb en op mijn tenen loop, moet ik bij de directeur komen met de eerste uitspraak over de formatie voor volgend jaar.

"De eerste keuze ligt bij andere collega's. Dat had ik ook wel kunnen bedenken"

De hele vrijdag ben ik nerveus. Tussen de middag heb ik pleinwacht terwijl collega's op gesprek gaan bij de directeur. Ik spreek ze niet en wacht af. Na schooltijd krijg ik het te horen: "De eerste keuze ligt bij andere collega's". Dat had ik ook wel kunnen bedenken en toch ben ik teleurgesteld. Tijdens het gesprek hoor ik alles aan en luister uiteindelijk ook niet goed naar mijn mogelijkheden. Hierdoor ontstaat ook nog eens verwarring en snap ik niet of ik nu met zekerheid op drie dagen kan rekenen of dat ze onder voorbehoud zijn. De zenuwen en druk word me teveel, weer tranen in combinatie met een gevoel dat ik alles voor niks heb gedaan.

"Nachten lig ik wakker, maar ik heb diep van binnen mijn keuze gemaakt" 

Collega's zijn lief en we drinken een vrijmiddagborrel. Na het werk fiets ik naar mijn ouders en ben overstuur. Meer over het feit dat ik niet goed heb geluisterd en er verwarring ontstond, dan het uiteindelijke aanbod wat voor ogen ligt. Ik bel met een vriendin die mijn verhaal aanhoort. Moet ik drie dagen hier blijven werken en daarnaast twee dagen invallen? Ik werk dan drie dagen met heel mijn hebben en houden tot de max en moet daarnaast nog de energie opbrengen om in te vallen. Nachten lig ik wakker, maar ik heb diep van binnen mijn keuze gemaakt. Eigenlijk diezelfde vrijdagmiddag al nadat ik weer voor de zoveelste keer overstuur was van mijn eigen willen en kunnen.

"Ik heb een besluit genomen, hoe verrot het ook voelt" 

Het duurt even een paar dagen voor ik mijn directeur voor een gesprek bij me vraag. Ik ben zenuwachtig na alle gesprekken die we het hele jaar al voeren. Van te voren heb ik mijn verhaaltje al wel honderd keer in m'n hoofd herhaald. Ik heb een besluit genomen, hoe verrot het ook voelt. De veiligheid in het team, de leerlingen zitten me hoog want ik ken ze inmiddels goed en ik vind drie dagen mogelijke zekerheid een fijn idee. Maar ik besluit te stoppen op deze school. Mijn droomschool waar ik na een jaar hard werken moet stoppen. Voor mijn gezondheid en competentie. Ik ga het niet volhouden om op mijn tenen te blijven lopen, hoe rot het nu nog voelt.

"En toen lag daar de brief op de mat"

We overleggen dat ik op de lijst kom om binnen de stichting in aanmerking te komen voor een andere school. Dat is ook de bedoeling als personeel ergens anders zou willen werken. Ze krijgen voorrang en moeten wel gewoon solliciteren. Na een paar dagen ligt er echter een brief op de mat: Volgens het bestuur moet ik op deze school blijven werken, doe ik dat niet, dan heb ik geen recht op vacatureruimte. Ze vinden dat ik recht heb om me optimaal te ontwikkelen op de school waar ik aan een verbeterplan heb gewerkt. Ik schrijf het bestuur een brief dat ik me verder wil ontwikkelen op een andere populatie school, maar krijg hier nooit een antwoord op. Ik solliciteer toch, maar krijg te horen dat ze me niet mogen aannemen.

Ik verbeter, ik maak het jaar af. En dan is het vakantie.
Daar zwaai ik uit. De vakantie in. Zonder baan. Zonder zekerheid.
Kapot, gesloopt.
Wel een ervaring rijker. Maar waarvoor?

Manon