Wonen in een multiculturele achterstandswijk

Elke stad heeft wel een wijk waar wat meer wordt gerommeld, mensen wat meer op elkaars lip zitten en soms de minder bedeelde onder ons wonen. Een wijk als deze wordt al gauw een achterstandswijk genoemd en is vaak kleurrijk. Laat het nu zo zijn dat ik in zo'n kleurrijke multiculturele achterstandswijk woon en dat is net zo leuk.

Ik ben opgegroeid in een wijk waar veel oudere mensen woonden. Zij waren de eerste bewoners van de nieuwe huurhuizen en naast hen woonden er een paar jonge gezinnen zoals wij. Langzaamaan kwam de huizen vrij omdat de ouderen naar andere huizen gingen. In die tijd kwamen er meerdere gezinnen uit onder andere Turkije en Marokko en dit kleurde de wijk en andere wijken al snel.

Een kamertje op 8 hoog

Zowel mijn oude, als huidige wijk staat volgebouwd met flats. Nieuwe, vaak gekleurde, gezinnen kregen een woning toegewezen in deze flats. Net aan de rand van de wijk. Ook nu gebeurt dat nog, maar daar zijn startende huurders en studenten aan toegevoegd. Veel van mijn leerlingen wonen in de grote flats die de wijk omcirkelen. Sommige wonen er met 4 gezinsleden, maar ik heb er ook een paar die er met 8 gezinsleden wonen. En dat vaak met maar 2 slaapkamers, een woon-/eetkamer en een klein balkon.

Toezicht en ontmoetingspunt

De wijk bestaat hier een beetje uit 2 delen. Ik woon bij het winkelplein waar wat meer appartementen zitten en mijn school zit meer aan de rand waar alle flats staan. Dit levert een gekleurde wijk op met alle culturen die voorzien worden. Buurtbewoners kunnen bij elkaar komen bij een ontmoetingspunt. Soms is dat ook in de school als er een wijkavond wordt georganiseerd. Veel buurtbewoners hebben daar hun kinderen, dus binnenlopen is dan heel normaal. Buurtvaders lopen hun rondes om toezicht te houden en de wijkagenten crossen zo nu en dan op hun fietsen door de buurt. De sfeer is vaak prima met ook heus hier en daar wel eens een incident.

Je doet allemaal boodschappen in dezelfde winkel

Gekke titel, maar het is wel zo. We staan met z'n allen in de rij bij de Albert Heijn en ook ik koop dat lekkere brood bij de Turkse bakker onder mijn huis. Oh, en de lokale snackbar wordt gerund door een Chinees gezin en de Italiaanse familie aan de overkant bakt de lekkerste pizza's uit de buurt. Er wordt gezamenlijk koffie gedronken op het bankje voor de Albert Heijn en we leggen met handen en voeten soms uit wat het verschil is tussen pittige kruiden op de kip of een gewone variant.

Schotels aan de muur of onder je kop met thee

Tijdens de ramadan afgelopen zomer merkte ik pas goed dat ik een multiculturele wijk woon. Rond een uur of 6 rook de buurt naar aardappelen en bloemkool - kun je dat ruiken? - en rond een uur of 10 nadat de zon was ondergegaan, rook de buurt naar couscous en knoflook. De schotels aan de gevels vallen reuze mee en ik weet uit ervaring dat ze die ook niet bij de muntthee gebruiken. Het samenleven met elkaar gaat hier prima en de meeste buurtbewoners laten elkaar ook gewoon voor wat we allemaal zijn. 

Of het nu om mijn Oost Europese homobuurmannen gaat, mijn leerling die met 8 gezinsleden wel op 8 hoog woont of de Chinese snackbarverkoper. Ik als Hollandse blonde dame maak geen onderscheid en het is een feest om bewoner van deze multiculturele wijk te zijn.

Manon