Op eigen benen staan

Het is een tijde stil geweest op Manon's Life en daar heb ik alle reden toe gehad. De afgelopen twee weken, inclusief deze week, ben ik druk bezig met het regelen van alles voor het nieuwe appartement waar ik aankomend weekend naartoe ga verhuizen. Ik ga samenwonen en na bijna een jaar weer op eigen benen staan!

Bezichtigen

Donderdag is het 3 weken geleden dat ik samen met mijn vriend een appartement ging bezichtigen. Na het werk meteen er naartoe gefietst om alles te bekijken. Van te voren hadden we de gedachte: "Dit is hem, alles zit erop en eraan". En dat was ook zo. Ik was zo ondersteboven van het mooie appartement, dat ik vergeten was om naar het toilet te kijken in de hal! De keuze van de eigenaar lag tussen ons en een ander stel om de nieuwe huurders te kunnen worden.

Yes we are!

Het weekend volgde en ik was dat weekend nog nooit zo onrustig en nerveus geweest. Het gevoel dat erbij kwam was alsof het te mooi was om waar te zijn. We praatten al over meubels en een indeling, terwijl we nog geen enkele vorm van bevestiging hadden. De maandag na de bezichtiging, stond mijn vriend met prosecco op de stoep: we waren het geworden! Whoop!

Papieren en plannen

Eindelijk het gevoel van weer op eigen benen staan, overspoeld meteen. Ik kon het bijna niet geloven dat ik in Nederland op mezelf ga samenwonen. Met een eigen verdiend inkomen samen met mijn liefde, in een geweldig appartement, met onze spullen en ons leven. Door deze euforie is het lastig om het hoofd erbij te houden en belangrijke papieren te tekenen en de verhuizing te plannen. Op de vrije dagen zijn we op pad geweest om een bank te kopen en ook vanmiddag gaan we op pad om huishoudspulletjes aan te schaffen. Er ligt een eerste planning klaar om na de sleuteloverdracht het één en ander te verven en dit paasweekend alles te verhuizen. Dit is zo leuk!

De laatste dingen

Gisteren ben ik begonnen met het inpakken van mijn spullen. Ik zag er tegenop omdat ik in de afgelopen 25 jaar toch de nodige spullen heb verzameld. Mijn gameboy, een discman en wat boeken. Weggooien? Bewaren? Meenemen? Gelukkig kan ik nog wat spullen bij mijn ouders achterlaten omdat het voor nu nog niet in het appartement past. Maar de nostalgie die boven komt met het opruimen van je spullen is om te gieren en brengt veel herinneringen met zicht mee. Veel spullen staan al in de dozen en de laatste nacht in mijn eigen bedje op mijn zolderkamertje komt steeds dichterbij.

Tijd voor een nieuwe fase

Dat ik het spannend en leuk vind, is door dit blogje wel duidelijk geworden volgens mij. Deze week sta ik ook gewoon voor de klas in groep 6 en groep 3 en maak ik gelukkig gebruik van de vrije dagen rond pasen. Alles wordt ingepakt, uit elkaar geschroefd en klaargezet. Morgenavond is de sleuteloverdracht en dan kunnen de laatste verf- en schoonmaakbezigheden in gang worden gezet. Vrijdag en zaterdag is het dan toch echt tijd om alles te verhuizen. Naar een nieuwe fase in mijn leven om op eigen benen te staan. Nu heb ik dat al wel een half jaar alleen gedaan, maar dit is in Nederland. Mijn nieuwe grote mensen leven. Een half jaar na mijn baan als juf, afstuderen en zelfstandig worden. Ik ben er klaar voor!

Manon