"Hoi, ik ben juf Manon en ik kom tot eind april stage bij jullie lopen". Het lijkt dat ik deze zin gisteren nog heb uitgesproken. De werkelijkheid brengt me tot het feit dat ik gisteren alle brasa's en lieve woorden in ontvangst heb genomen, want mijn stageperiode op Curaçao zit erop.
Einde stage
De laatste weken zijn omgevlogen. Na het bezoek van mijn Marnix docent had ik nog vier weken te gaan. Vier weken lesgeven, activiteiten ondernemen met de leerlingen en het paasontbijt. Ik heb nog veel lessen gegeven en dagen overgenomen en dat was heerlijk om te doen. De leerlingen hier reageren heel anders op mijn Nederlandse manier van lesgeven. Het compliment van mijn mentor dat ik alles zo positief benader en de leerlingen zich vanaf dag één al veilig bij me voelde, is de kers op de taart. Mijn eindbeoordeling heb ik dan ook met een goed afgesloten. Het paasontbijt en de spelletjes waren meteen ook voor mijn afscheid. Niet alleen de leerlingen hebben vakantie, ik ook! Ik heb nog drie weken om de laatste schooldocumenten af te maken en te genieten van het op mezelf wonen. Nog even bewust mee omgaan dus.
Klein Curaçao
's Ochtends om half zes de wekker om met z'n allen naar Klein Curacao te gaan. Ik had het ervoor over, want het was een mooie ervaring. Een huisgenoot wist een boot te regelen, dus beladen met een barbecue en een hoop drank zijn we die kant op gevaren. De heenweg was een ramp, want wie hing er tig keer over de reling? Juist! Mijn nieuwe bijnaam is dan ook de Spouwerranger! Ik wist dat ik niet tegen het schommelend schip kon, maar dat ik zo zeeziek zou zijn? Dat wist ik niet. Ik ben er doorheen gekomen en het was een mooie dag. Het strand is daar wit en de zee heel helder.
De zeeschildpadden zwemmen daar aan de kust en er liggen mega veel aangespoelde goederen aan een kant van het eiland. Tijdens het wandelen zijn we naar een scheepswrak gelopen dat helemaal is verroest en een verlaten vuurtoren. Een mooie ervaring die we hebben afgesloten met een barbecue. Bij thuiskomst ben en blijf ik de echte mevrouw Krabs natuurlijk, want ik was weer levendig verbrand op de billen en heupen. Ik hou de eer hoog.
En dan nu?
Ja, nu heb ik dus drie weken vakantie. Drie weken waarin ik nog wil bijkleuren, happy hours af wil gaan en de laatste schooldocumenten wil inleveren. Na deze drie weken komt Ruben eindelijk en vier ik ook met hem nog drie weken vakantie. Kortom: ik was al aan het genieten en had al een vakantiegevoel. Maar deze laatste weken ga ik alleen nog maar meer genieten. Dit kan de laatste Curaçao baby! zijn.
Of nog een volgend blogje vanuit Curaçao, of een Ayo vanuit Nederland.
Tot snel dushi's.
Manon
mooie reis gr big papa Fred
BeantwoordenVerwijderen