Curaçao baby! #4

Vijf maanden geleden was het nog: 'Ach, na de Kerst pas, januari, komt wel!' Maar nu zit ik hier echt. Aan de andere kant van de wereld, op het zonnige Curaçao. En het is pas de tweede dag, maar het voelt goed!
Ik lig hier op mijn kamertje en het is lokale tijd bijna half zeven in de ochtend. Buiten is het nog donker, mijn buurvrouw Romy is ook al wakker en ik denk dat de temperatuur nu al een graad of vijfentwintig is. Ik heb dus vrijwel niets te klagen tot nu toe.

Bij aankomst gisteren werden we opgehaald door de huisbaas en deze heeft ons door de stad gereden en al het één en ander verteld. Over de stad, over de buurt, gewoontes en dat hij ons morgenochtend - straks dus - ook op tour meeneemt en ons naar de Romerschool brengt. Zowel op Hato als bij het stagehuis werden we ontvangen door Hanneke en Lilian die hier al sinds twee januari zijn. Een gebakje en een drankje als warm welkom en een kleine rondleiding door het complex en de tuinen.

En warm is het hier mensen. Het is nu al zo'n vijfentwintig graden gok ik, mijn ventilator draait overuren. Er staat een koel briesje - dank oom en tante, een fohn is niet nodig hihi - maar die reikt ook heerlijk tot mijn kamertje. Gisteravond hebben we het niet laat gemaakt. Na tien uur vliegen was ik kapot en ben hier lokale tijd rond een uurtje of acht gaan slapen, dat was bij jullie rond één uur. Dus rise and shine om half zes natuurlijk.

Tot nu toe voelt het dus aardig goed. Vandaag mijn kamertje inrichten en koffer uitpakken. De eerste boodschappen halen en ons huis een beetje schoonmaken. Deze week mezelf dus wegwijs maken in de buurt want vanmorgen halen we ook de huurauto op om mee te kunnen toeren. Vanavond gezellig uit eten met alle meiden die van de Marnix op het eiland zitten. Ik ben reuze benieuwd naar de strandjes en cafeetjes op het eiland. Daarover gauw meer.

Ik ga proberen zo nu en dan een blogje te schrijven zoals ik voorheen deed. Voor nu de eerste groetjes vanaf Curaçao. 

Manon