Ieder jaar staat deze anderhalve week weer voor de deur: de Kinderboekenweek.
Zoals bekend sta ik voor de klas, werk ik in en rondom de school en moet ik dus ook in een commissie voor het organiseren van activiteiten. Bij de start van dit schooljaar heb ik ervoor gekozen om meteen van start te gaan door me aan te melden voor de Kinderboekenweek. Vandaag moest ik de opening doen met het vliegende thema: Klaar voor de start.
'Ligt je sportpak al klaar?'
Na twee weken voorbereiden en één generale repetitie dinsdagmiddag, kwam vanochtend de hele school bij elkaar in het speellokaal voor de aftrap. Samen met zes collega's renden wij het sportlokaal in met rek en strek oefeningen om het publiek een beetje warm te draaien. Uiteraard rende juf Manon voorop en met al mijn squat bewegingen, arm zwaaien en het schudden van de billen ging het dak eraf.
De leerlingen gingen uit hun pannendak en nadat er op de fluit werd geblazen, moesten ook zij gaan zitten.
'Wij zijn de kampioen, we weten wat we moeten doen!'
Ik heb mijn yell zo hard door het speellokaal geschreeuwd dat mijn eigen groep 6/7 volop mee schreeuwden en de kleuters van schrik enorme ogen opzetten.
High fives, vreugde sprongetjes en aanmoediging van het publiek zorgde voor een goede sfeer.
Als laatste deed ik een hanengevecht in slowmotion. 'Juf Manon, juf manon!'
Krijg de zaal maar eens stil. Terwijl ik knock-out op de grond lag en de laatste puntentelling een feit werd, kwam ik tot een gelijke stand met mijn collega.
Na een huldiging - inclusief Wilhelmus uit volle borst want de cd werkte ineens niet meer - kon de hele club met nieuwe voorleesboeken terug naar de klas.
De rest van de ochtend was het geoorloofd om in mijn sportpak door de school te banjeren. Ik kan u vertellen dat het vreemd voelde om in een joggingbroek op school te zijn.
Na deze fantastische inzet en start van de Kinderboekenweek heb ik er thuis nog maar even ruim zeven kilometer aan vastgeplakt.
'Juf Manon, u bent wel sportief he.' En of ik dat ben!
Manon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten