De laatste weken zijn nogal druk voor me geweest en dat is ook terug te zien op mijn blog. School, werk, stage en allerlei afspraken hebben er toe geleid dat ik mezelf een beetje voorbij liep.
Het is mijn liefde die op het idee kwam om samen uit te waaien op het strand waar we onze eerste vakantie samen hebben gevierd.
Ik ben typisch een voorbeeld dat zichzelf voorbij loopt in dagen of weken van stress en drukte.
Vroeg opstaan, college volgen, les geven, broodjes smeren, vriendin zien, liefde bezoeken, familie bezoek en een sport moment om fit te blijven.
Nu ik het typ besef ik me dat ik mezelf er niet tussen zie sta. Het welbekende moment: me time!
Anderhalf jaar geleden ben ik met mijn liefde een paar dagen naar Noordwijk geweest en zaten dichtbij het strand. Hij stelde voor om daar uit te waaien en schoon schip te maken om de laatste loodjes tot de vakantie aan te kunnen gaan. En hij had gelijk. Na een uurtje samen touren, hebben we heerlijk zo'n anderhalf uur op het strand gewandeld, door poeltjes gebanjerd en van het zonnetje genoten.
Uitwaaien op het strand werkt therapeutisch. Kletsen over honderdduizend dingen, lachen om mensen die door iets te diepe poeltjes moeten oversteken en kleine honden die voor het eerst over het strand rennen.
Al miste ik op dat moment mijn eigen kleine viervoeter die we niet hadden meegenomen.
Aan het eind van de wandeling heb ik me ook nog therapeutisch laten verzadigen door Italiaans ijs. Beide, helemaal herboren na het uitwaaien, heerlijk aanschuiven bij familie om te eten en te kletsen.
Het strand biedt de mogelijkheid om uit te waaien en weer met rustige zin te beginnen. Al ben ik na gisteren van mening: dat de mensen met wie je dat doet en deelt de fijnste factor zijn.
Mijn geliefde, vriendinnen en familie.
Manon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten