Na twee en een halve week mocht ik vandaag weer voor de klas. Het was fijn om mijn leerlingen uit groep 7/8 weer de hand te schudden en hen weer te zien. Het voelde alsof ik niet ben weggeweest.
"Juf, u ziet er anders uit. Nieuw haar? Nieuwe make-up? Nieuwe schoenen? Er is iets."
Ik heb werkelijk geen idee. Ik heb in de vakantie nou niet bepaald aan me laten sleutelen. Alleen maar hard gewerkt bij de broodjes en aan mijn minor. Het compliment is aangekomen in ieder geval.
De hele ochtend geef ik les en begeleid ik leerlingen tijdens taal en rekenen.
Het vroege opstaan en inkomen op stage vroeg minder dan ik had verwacht. Ik rolde erin alsof ik al jaren voor de klas sta.
Theoretisch gezien doe ik dat nog niet natuurlijk, niet zolang ik nog geen diploma heb op HBO niveau. Praktisch gezien ben ik een rot in het vak en de eeuwige stagiaire. Het gevoel van echt juf zijn wordt op deze stage wel bevestigd, dus het is meer twee dagen werken, dan twee dagen stage lopen.
Als de leerlingen eenmaal naar huis zijn, kijk ik de weektaken na, zorg ik voor nieuwe lessen voor de volgende dag en ga dan pas naar huis als het werk echt is gedaan.
Ik voel me zo thuis op deze stageschool dat ik mijn LIO (afstudeerstage) hier ook wil lopen. Wie weet is dat mogelijk en kan ik de kneepjes van het vak hier gaan leren. Het team is leuk, de leerlingen zijn leuk en ik voel me gewaardeerd en betrokken binnen de school.
Ik heb alleen nog niet gevraagd aan mijn eigen school en aan mijn stageschool of ik ook daadwerkelijk mag en kan solliciteren voor een LIO-stage.
Tijdens het nakijken van de weektaken kwam een teamlid uit groep twee de klas binnen: "Ha collega, heb jij nog snelhechters?"
Collega? Ik keek nog om of de andere leerkracht er was, maar ze had het toch echt tegen mij!
Ik weet het zeker: ik MOET hier mijn afstudeerstage gaan lopen om de juf te worden die ik wil zijn.
Ik antwoordde: "In de kast collega, tweede deur van rechts."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten